Aggregazione dei criteri
5.
Motivation is a crucial factor influencing participation in physical activity, especially among older adults. Understanding how to minimise counterproductive motivations and maximise productive motivations is fundamental to promoting an active and healthy lifestyle. This subchapter addresses strategies to reduce psychological barriers, utilise positive incentives, and create supportive environments with the aim of improving adherence to physical activity in the older population.
Reducing Psychological Barriers: Strategies for Overcoming Fear and Anxiety
Psychological barriers, such as fear of injury and performance anxiety, can prevent older adults from participating in physical activities. According to Witte's (1992) threat control theory, fear can motivate adaptive behaviours only if there is a perceived high capacity to confront the threat. However, if fear is overwhelming or they do not feel capable of handling the situation, it can lead to avoidance.
Reducing these psychological barriers can increase older adults' willingness to engage in exercise, improving their physical and mental health. Overcoming fear of falling, for instance, can allow them to perform strengthening and balance exercises essential for injury prevention and enhancing quality of life (McAuley et al., 2007).
An exercise program for older adults that incorporates relaxation techniques and education on risk management can serve as a practical example. These programs can include group training sessions where participants discuss common fears and practise gentle exercises in a controlled environment, thus reducing anxiety and fostering confidence in their physical abilities.
It is advisable that exercise programs include educational components addressing fear and anxiety, such as stress management workshops and informational sessions on exercise safety. Furthermore, individual psychological support can be offered to those experiencing high levels of anxiety related to physical activity.
Supportive Environments: Creating Settings Where Older Adults Feel Safe and Motivated
Supportive environments, according to Bronfenbrenner's (1979) ecological behaviour theory, play a crucial role in facilitating healthy behaviours. A safe and welcoming environment can reduce barriers to participation in physical activity and increase motivation.
An environment that promotes safety, inclusivity, and social support can reduce anxiety and increase active participation. Perceived social support is a positive predictor of adherence to physical activity, as it provides a sense of belonging and shared motivation (Smith et al., 2017).
A practical example is a gym that offers flexible hours, staff trained to work with older adults, and exercise groups designed to foster social interaction and mutual support exemplifies a supportive environment.
To create supportive environments, it is essential that exercise spaces are accessible, safe, and friendly to older adults. Including trained staff to work with this population, as well as fostering socialisation and peer support, can be key to maximising motivation and long-term adherence.
More info in Chapter 6 “Social connection and group dynamics in senior sports”
La motivación es muy importante para fomentar la actividad física, especialmente entre los adultos mayores de 55 años. Por ello, entender cómo reducir los motivos que desmotivan y aumentar los que animan es fundamental para promover un estilo de vida más activo y saludable. En este subcapítulo se abordan estrategias para superar las barreras psicológicas, con incentivos positivos y entornos acogedores, todo ello con el objetivo de aumentar la adherencia al ejercicio físico en este grupo de edad.
Reducir las barreras psicológicas: estrategias para superar el miedo y la ansiedad
Entre las principales barreras psicológicas para la adherencia a la actividad física se encuentran el miedo a las lesiones y la ansiedad por el rendimiento. Según la teoría de control de amenazas de Witte (1992), el miedo sólo fomenta el cambio constructivo cuando el individuo que lo experimenta es capaz de afrontar bien la situación y siente que hay “control del peligro” porque tiene la capacidad de afrontarlo. De lo contrario, si el miedo es muy intenso o los mayores de 55 años no se sienten capaces de afrontarlo, el miedo puede ser contraproducente, es decir, la tendencia es a evitar el ejercicio.
Reducir estas barreras psicológicas puede ayudar a fomentar el entrenamiento en adultos mayores de 55 años, aportando beneficios para la salud física y mental. Superar el miedo a caer, por ejemplo, puede ayudarles a practicar ejercicios de fortalecimiento muscular y de equilibrio, que son esenciales para prevenir lesiones y mejorar la calidad de vida (McAuley et al., 2007).
Un programa de ejercicios que combine técnicas de relajación y orientación sobre cómo afrontar los riesgos puede ser un gran ejemplo práctico. Estos programas pueden incluir entrenamientos grupales donde los participantes hablan sobre miedos comunes y realizan ejercicios suaves en un entorno seguro, lo que ayuda a reducir la ansiedad y aumentar la confianza en sus propias capacidades físicas.
Es una buena idea incluir actividades educativas para abordar el miedo y la ansiedad en los programas de ejercicio, como talleres sobre manejo del estrés e información sobre seguridad en el ejercicio. Y, para aquellos que puedan demostrar un mayor nivel de ansiedad, ofrecer la posibilidad de apoyo psicológico.
Entornos estimulantes: crear condiciones para que todos se sientan apoyados y motivados
La creación de entornos seguros, de confianza y de apoyo desempeña un papel esencial en la promoción de hábitos saludables, según la teoría del comportamiento ecológico de Bronfenbrenner (1979). Esta teoría ayuda a comprender cómo los contextos sociales y físicos pueden facilitar o dificultar comportamientos saludables, como la actividad física. En el caso de los adultos mayores de 55 años, por ejemplo, un espacio donde se sientan seguros y acogidos puede ser determinante para promover su participación en actividades físicas regulares, ya que reduce barreras y aumenta la motivación.
Un entorno que brinde seguridad, inclusión y apoyo social puede disminuir la ansiedad y fomentar la participación activa. El apoyo social, cuando es bien percibido, es un factor positivo para la adherencia a la actividad física, ya que crea un sentimiento de pertenencia y motivación en un grupo (Smith et al., 2017).
Un ejemplo práctico sería un gimnasio que tenga horarios flexibles, profesionales capacitados para trabajar con adultos mayores de 55 años y entrenamientos grupales diseñados para fomentar la interacción social y el apoyo entre los participantes, mostrando cómo un entorno que fomenta la seguridad y el apoyo puede funcionar en la práctica.
Es fundamental recordar que para crear entornos seguros, los espacios de formación deben ser accesibles y acogedores para los adultos mayores de 55 años. Contar con profesionales capacitados para trabajar con este grupo de edad, además de fomentar la interacción y el apoyo entre los participantes, puede ser fundamental para aumentar la motivación y garantizar que continúen haciendo ejercicio a largo plazo.
Más información en el capítulo 6 “Interacción Social y Dinámicas de Grupo”
La motivazione è un fattore cruciale che influenza la partecipazione all'attività fisica, soprattutto tra gli adulti più anziani. Capire come minimizzare le motivazioni controproducenti e massimizzare quelle produttive è fondamentale per promuovere uno stile di vita attivo e sano. Questo sottocapitolo affronta le strategie per ridurre le barriere psicologiche, utilizzare incentivi positivi e creare ambienti di supporto con l'obiettivo di migliorare l'adesione all'attività fisica nella popolazione anziana.
Ridurre le barriere psicologiche: Strategie per superare la paura e l'ansia
Le barriere psicologiche, come la paura di infortuni e l'ansia da prestazione, possono impedire agli anziani di partecipare alle attività fisiche. Secondo la teoria del controllo della minaccia di Witte (1992), la paura può motivare comportamenti adattivi solo se si percepisce un'elevata capacità di affrontare la minaccia. Tuttavia, se la paura è opprimente o se non ci si sente in grado di gestire la situazione, può portare all'evitamento.
La riduzione di queste barriere psicologiche può aumentare la disponibilità degli anziani a praticare attività fisica, migliorando la loro salute fisica e mentale. Superare la paura di cadere, ad esempio, può consentire loro di eseguire esercizi di rafforzamento e di equilibrio, essenziali per la prevenzione delle lesioni e per migliorare la qualità della vita (McAuley et al., 2007).
Un programma di esercizi per adulti anziani che incorpori tecniche di rilassamento e di educazione alla gestione dei rischi può essere un esempio pratico. Questi programmi possono includere sessioni di allenamento di gruppo in cui i partecipanti discutono delle paure comuni e praticano esercizi dolci in un ambiente controllato, riducendo così l'ansia e promuovendo la fiducia nelle proprie capacità fisiche.
È consigliabile che i programmi di esercizio fisico includano componenti educative che affrontino la paura e l'ansia, come workshop sulla gestione dello stress e sessioni informative sulla sicurezza dell'esercizio fisico. Inoltre, si può offrire un supporto psicologico individuale a coloro che sperimentano alti livelli di ansia legati all'attività fisica.
Ambienti di sostegno: Creare ambienti in cui gli anziani si sentano sicuri e motivati
Gli ambienti favorevoli, secondo la teoria ecologica del comportamento di Bronfenbrenner (1979), svolgono un ruolo cruciale nel facilitare i comportamenti sani. Un ambiente sicuro e accogliente può ridurre le barriere alla partecipazione all'attività fisica e aumentare la motivazione.
Un ambiente che promuove la sicurezza, l'inclusività e il sostegno sociale può ridurre l'ansia e aumentare la partecipazione attiva. Il supporto sociale percepito è un predittore positivo dell'adesione all'attività fisica, in quanto fornisce un senso di appartenenza e una motivazione condivisa (Smith et al., 2017).
Un esempio pratico è rappresentato da una palestra che offre orari flessibili, personale formato per lavorare con gli anziani e gruppi di esercizi progettati per favorire l'interazione sociale e il sostegno reciproco.
Per creare ambienti favorevoli, è essenziale che gli spazi per l'esercizio fisico siano accessibili, sicuri e accoglienti per gli anziani. L'inclusione di personale addestrato a lavorare con questa popolazione, così come la promozione della socializzazione e del sostegno tra pari, possono essere fondamentali per massimizzare la motivazione e l'adesione a lungo termine.
Maggiori informazioni nel capitolo 6. "Connessione sociale e dinamiche di gruppo negli sport per anziani"
A motiváció a testmozgásban való részvételt döntően befolyásoló tényező, különösen az idősödők körében. Az aktív és egészséges életmód előmozdítása szempontjából alapvető fontosságú annak megértése, hogy hogyan lehet minimalizálni a kontraproduktív motivációkat és maximalizálni a produktív motivációkat. Ez az alfejezet a pszichológiai akadályok csökkentésére, a pozitív ösztönzők felhasználására és a támogató környezet kialakítására irányuló stratégiákkal foglalkozik azzal a céllal, hogy javítsa a testmozgáshoz való ragaszkodást az idősebb lakosság körében.
A lélektani akadályok csökkentése: Félelem és szorongás leküzdésének stratégiái
A lélektani akadályok, például a sérüléstől való félelem és a teljesítménytől való szorongás megakadályozhatják az időseket a fizikai tevékenységekben való részvételtől. Witte (1992) fenyegetéskontroll-elmélete szerint a félelem csak akkor motivál adaptív viselkedésre, ha a fenyegetéssel való szembenézés képességét erősnek érzékeljük. Ha azonban a félelem nyomasztó, vagy úgy érezzük, hogy nem vagyunk képesek kezelni a helyzetet, az elkerüléshez vezethet.
E lélektani akadályok csökkentése növelheti az idősebbek hajlandóságát a testmozgásra, ami javítja testi-lelki egészségüket. Az eséstől való félelem leküzdése például lehetővé teheti számukra, hogy a sérülések megelőzéséhez és az életminőség javításához nélkülözhetetlen erősítő és egyensúlygyakorlatokat végezzenek (McAuley és mtsai., 2007).
Gyakorlati példaként szolgálhat egy az idősebbeknek szóló, relaxációs technikákat és kockázatkezeléssel kapcsolatos oktatást is magában foglaló edzésprogram. Ezek a programok tartalmazhatnak csoportos edzéseket, ahol a résztvevők megbeszélik a gyakori félelmeiket, és ellenőrzött környezetben kíméletes gyakorlatokat végeznek, így csökkentve a szorongást és erősítve a fizikai képességeikbe vetett bizalmat.
Célszerű, hogy a testmozgási programok tartalmazzanak a félelemmel és szorongással foglalkozó oktatási elemeket, például stresszkezelési workshopokat és a testmozgás biztonságáról szóló tájékoztatókat. Ezenkívül egyéni pszichológiai támogatást lehet nyújtani azoknak, akik a fizikai aktivitással kapcsolatos magas szintű szorongást élnek meg.
Támogató környezet: Ahol az idősek biztonságban érzik magukat, és motiváló számukra
Bronfenbrenner (1979) ökológiai viselkedéselmélete szerint a támogató környezet döntő szerepet játszik az egészséges viselkedés elősegítésében. A biztonságos és barátságos környezet csökkentheti a fizikai aktivitásban való részvétel akadályait és növelheti a motivációt.
A biztonságot, befogadást és társadalmi támogatást elősegítő környezet csökkentheti a szorongást és növelheti az aktív részvételt. Az észlelt társadalmi támogatás pozitív előrejelzője a fizikai aktivitáshoz való ragaszkodásnak, mivel az összetartozás érzését és közös motivációt biztosít (Smith et al., 2017).
Gyakorlati példa erre egy olyan edzőterem, amely rugalmas nyitvatartást, idősekkel való foglalkozásra kiképzett személyzetet, valamint a társas kapcsolódást és a kölcsönös támogatást elősegítő edzéscsoportokat kínál, ezzel nyújtva támogató környezetet.
A támogató környezet megteremtéséhez elengedhetetlen, hogy az edzőterek hozzáférhetőek, biztonságosak és barátságosak legyenek az idősebbek számára. A motiváció és a hosszú távú kitartás maximalizálásához kulcsfontosságú lehet, hogy képzett személyzet dolgozzon ezzel a korcsoporttal, valamint hogy elősegítse a szocializációt és a társak támogatását.
További információ a 6. fejezetben: „Társas kapcsolatok és csoportdinamika a szenior sportban”
Motivatie is een cruciale factor die van invloed is op deelname aan fysieke activiteit, vooral onder oudere volwassenen. Begrijpen hoe contraproductieve motivaties kunnen worden geminimaliseerd en productieve motivaties kunnen worden gemaximaliseerd, is van fundamenteel belang voor het bevorderen van een actieve en gezonde levensstijl. Dit subhoofdstuk behandelt strategieën om psychologische barrières te verminderen, positieve prikkels te gebruiken en ondersteunende omgevingen te creëren met als doel de therapietrouw aan fysieke activiteit bij ouderen te verbeteren.
Psychologische barrières verminderen: strategieën voor het overwinnen van angst en ongerustheid
Psychologische barrières, zoals angst voor blessures en faalangst, kunnen oudere volwassenen ervan weerhouden deel te nemen aan fysieke activiteiten. Volgens de dreigingsbeheersingstheorie van Witte (1992) kan angst adaptief gedrag alleen motiveren als er een waargenomen hoog vermogen is om de dreiging het hoofd te bieden. Als de angst echter overweldigend is of als ze zich niet in staat voelen om met de situatie om te gaan, kan dit leiden tot vermijding.
Het verminderen van deze psychologische barrières kan de bereidheid van oudere volwassenen om aan lichaamsbeweging te doen vergroten, waardoor hun fysieke en mentale gezondheid verbetert. Het overwinnen van angst om te vallen kan hen bijvoorbeeld in staat stellen om versterkende en evenwichtsoefeningen uit te voeren die essentieel zijn voor het voorkomen van blessures en het verbeteren van de kwaliteit van leven (McAuley et al., 2007).
Een oefenprogramma voor oudere volwassenen met ontspanningstechnieken en voorlichting over risicobeheer kan als praktisch voorbeeld dienen. Deze programma's kunnen groepstrainingssessies omvatten waarbij deelnemers veelvoorkomende angsten bespreken en zachte oefeningen doen in een gecontroleerde omgeving, waardoor angst wordt verminderd en het vertrouwen in hun fysieke capaciteiten wordt bevorderd.
Het is raadzaam dat oefenprogramma's educatieve componenten bevatten die gericht zijn op angst en bezorgdheid, zoals workshops over stressmanagement en informatiesessies over veiligheid bij het sporten. Bovendien kan individuele psychologische ondersteuning worden geboden aan mensen die een hoge mate van angst ervaren in verband met fysieke activiteit.
Ondersteunende omgevingen: het creëren van omgevingen waar oudere volwassenen zich veilig en gemotiveerd voelen
Ondersteunende omgevingen, volgens de ecologische gedragstheorie van Bronfenbrenner (1979), spelen een cruciale rol bij het faciliteren van gezond gedrag. Een veilige en gastvrije omgeving kan barrières voor deelname aan fysieke activiteit verminderen en de motivatie verhogen.
Een omgeving die veiligheid, inclusiviteit en sociale steun bevordert, kan angst verminderen en actieve deelname vergroten. Waargenomen sociale steun is een positieve voorspeller van therapietrouw aan fysieke activiteit, omdat het een gevoel van verbondenheid en gedeelde motivatie geeft (Smith et al., 2017).
Een praktisch voorbeeld is een sportschool die flexibele uren biedt, personeel dat is opgeleid om met oudere volwassenen te werken en oefengroepen die zijn ontworpen om sociale interactie en wederzijdse steun te bevorderen. Dit alles als voorbeeld van een ondersteunende omgeving.
Om ondersteunende omgevingen te creëren, is het essentieel dat oefenruimtes toegankelijk, veilig en vriendelijk zijn voor oudere volwassenen. Het opnemen van getraind personeel om met deze populatie te werken, evenals het bevorderen van socialisatie en ondersteuning door collega's, kan de sleutel zijn tot het maximaliseren van de motivatie en therapietrouw op de lange termijn.
Meer info in Hoofdstuk 6 "Sociale verbinding en groepsdynamiek in de seniorensport"
A motivação é muito importante para incentivar a prática de atividade física, especialmente entre os adultos 55+. Por isso, compreender como reduzir as razões que desmotivam e aumentar aquelas que incentivam é essencial para promover um estilo de vida mais ativo e saudável. Este subcapítulo aborda estratégias para superar barreiras psicológicas, com incentivos positivos e ambientes acolhedores, tudo com o objetivo de aumentar a adesão desta faixa etária à prática de exercícios físicos.
Reduzir as Barreiras Psicológicas: Estratégias para Ultrapassar o Medo e a Ansiedade
Entre as principais barreiras psicológicas à adesão às atividades físicas encontram-se o medo de lesionar-se e a ansiedade em relação ao desempenho. De acordo com a teoria do controle da ameaça de Witte (1992), o medo só incentiva mudanças construtivas quando o indivíduo que o experiencia consegue lidar bem com a situação e sente que há “controle do perigo” porque tem capacidade para o enfrentar. Caso contrário, se o medo for muito intenso ou se os idosos 55+ não considerarem que se sentem capazes para o enfrentarem, o medo pode ser contraproducente, isto é, a tendência é evitar o exercício.
A redução destas barreiras psicológicas pode contribuir para estimular o treino nos adultos 55+, trazendo benefícios para a saúde física e mental. Vencer o medo de cair, por exemplo, pode ajudá-los a praticar exercícios de fortalecimento muscular e equilíbrio, que são fundamentais para prevenir lesões e melhorar a qualidade de vida (McAuley et al., 2007).
Um programa de exercício que combine técnicas de relaxamento e orientações sobre como lidar com os riscos pode ser um ótimo exemplo prático. Esses programas podem ter treinos em grupo, onde os participantes falam sobre medos comuns e fazem exercícios mais leves num ambiente seguro, ajudando a reduzir a ansiedade e aumentando a confiança nas suas próprias capacidades físicas.
É uma boa ideia incluir, nos programas de exercícios, atividades pedagógicas para lidar com o medo e a ansiedade, como workshops sobre gestão de stress e informações sobre segurança durante a prática de exercícios. E, para quem possa demonstrar um nível de ansiedade mais elevado, oferecer a possibilidade de apoio psicológico.
Ambientes Estimulantes: Criar Condições para Todos Se Sentirem Apoiados e Motivados
Criar ambientes seguros, de confiança e de apoio, tem um papel essencial na promoção de hábitos saudáveis, segundo a teoria comportamental ecológica de Bronfenbrenner (1979). Esta teoria ajuda a entender como contextos sociais e físicos podem facilitar ou dificultar comportamentos saudáveis, como a prática de atividade física. No caso de adultos 55+, por exemplo, um espaço onde se sintam seguros e acolhidos pode ser decisivo para promover a sua participação em atividades físicas regulares, pois diminui as barreiras e aumenta a motivação.
Um ambiente que ofereça segurança, inclusão e apoio social pode diminuir a ansiedade e incentivar a participação ativa. O apoio social, quando é bem percebido, é um fator positivo para a adesão à atividade física, pois cria um sentimento de pertença e motivação em grupo (Smith et al., 2017).
Um exemplo prático seria um ginásio que tem horários flexíveis, profissionais treinados para trabalhar com adultos 55+ e exercícios de grupo criados para incentivar a interação social e o apoio entre os participantes, mostrando como um ambiente que fomenta a segurança e o apoio pode funcionar na prática.
É essencial lembrar que, para criar ambientes seguros, os espaços para o treino devem acessíveis e acolhedores para os adultos 55+. Ter profissionais treinados para trabalhar com essa faixa etária, além de incentivar o convívio e o apoio entre os participantes, pode ser fundamental para aumentar a motivação e garantir que continuem a praticar exercício a longo prazo.
Mais informações no Capítulo 6 “Interação Social e Dinâmicas de Grupo”
Τα κίνητρα είναι ένας κρίσιμος παράγοντας που επηρεάζει τη συμμετοχή στη σωματική δραστηριότητα, ιδίως μεταξύ των ηλικιωμένων. Η κατανόηση του τρόπου ελαχιστοποίησης των αντιπαραγωγικών κινήτρων και της μεγιστοποίησης των παραγωγικών κινήτρων είναι θεμελιώδης για την προώθηση ενός ενεργού και υγιεινού τρόπου ζωής. Το παρόν υποκεφάλαιο εξετάζει στρατηγικές για τη μείωση των ψυχολογικών εμποδίων, τη χρήση θετικών κινήτρων και τη δημιουργία υποστηρικτικών περιβαλλόντων με στόχο τη βελτίωση της συνέπειας σε σχέση με τη σωματική δραστηριότητα στον ηλικιωμένο πληθυσμό.
Μείωση των ψυχολογικών εμποδίων: Στρατηγικές για την αντιμετώπιση του φόβου και του άγχους
Τα ψυχολογικά εμπόδια, όπως ο φόβος τραυματισμού και το άγχος για την απόδοση, μπορεί να αποτρέψουν τους ηλικιωμένους από το να συμμετέχουν σε σωματικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με τη θεωρία του Witte (1992) για τον έλεγχο της απειλής, ο φόβος μπορεί να προκαλέσει προσαρμοστικές συμπεριφορές μόνο εάν η ικανότητα αντιμετώπισης της απειλής είναι σχετικά υψηλή. Ωστόσο, εάν ο φόβος είναι ακατανίκητος ή αν το άτομο δεν αισθάνεται ικανό να χειριστεί την κατάσταση, μπορεί να οδηγήσει σε αποφυγή.
Ο περιορισμός αυτών των ψυχολογικών εμποδίων μπορεί να αυξήσει την προθυμία των ηλικιωμένων να ξεκινήσουν την άσκηση, βελτιώνοντας τη σωματική και ψυχική τους υγεία. Η υπέρβαση του φόβου της πτώσης, για παράδειγμα, μπορεί να τους επιτρέψει να εκτελούν ασκήσεις ενδυνάμωσης και ισορροπίας που είναι απαραίτητες για την πρόληψη τραυματισμών και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους (McAuley et al., 2007).
Ένα πρόγραμμα άσκησης για ηλικιωμένους που ενσωματώνει τεχνικές χαλάρωσης και εκπαίδευση σχετικά με τη διαχείριση του κινδύνου μπορεί να χρησιμεύσει ως πρακτικό παράδειγμα. Τα προγράμματα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ομαδικές προπονήσεις όπου οι συμμετέχοντες συζητούν τους κοινούς φόβους τους και εξασκούνται σε ήπιες ασκήσεις σε ελεγχόμενο περιβάλλον, μειώνοντας έτσι το άγχος και ενισχύοντας την εμπιστοσύνη στις φυσικές τους ικανότητες.
Συστήνεται τα προγράμματα άσκησης να περιλαμβάνουν εκπαιδευτικά στοιχεία για την αντιμετώπιση του φόβου και του άγχους, όπως εργαστήρια διαχείρισης του άγχους και ενημερωτικές συνεδρίες για την ασφάλεια κατά την άσκηση. Επιπλέον, μπορεί να προσφέρεται ψυχολογική στήριξη σε ατομικό επίπεδο σε όσους βιώνουν υψηλά επίπεδα άγχους που σχετίζονται με τη σωματική δραστηριότητα.
Υποστηρικτικά περιβάλλοντα: Δημιουργία χώρων όπου οι ηλικιωμένοι αισθάνονται ασφαλείς και παρακινημένοι
Τα υποστηρικτικά περιβάλλοντα, σύμφωνα με τη θεωρία των οικολογικών συστημάτων του Bronfenbrenner (1979), διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση υγιών συμπεριφορών. Ένα ασφαλές και φιλόξενο περιβάλλον μπορεί να περιορίσει τα εμπόδια για τη συμμετοχή στη σωματική δραστηριότητα και να αυξήσει τα κίνητρα.
Ένα περιβάλλον που προάγει την ασφάλεια, τη συμμετοχικότητα και την κοινωνική υποστήριξη μπορεί να μειώσει το άγχος και να αυξήσει την ενεργό συμμετοχή. Η αντιλαμβανόμενη κοινωνική υποστήριξη αποτελεί θετικό προγνωστικό παράγοντα σχετικά με τη συνέπεια στη σωματική δραστηριότητα, καθώς δημιουργεί την αίσθηση του ανήκειν και κοινά κίνητρα (Smith et al., 2017).
Ένα πρακτικό παράδειγμα είναι ένα γυμναστήριο που προσφέρει ευέλικτο ωράριο, προσωπικό εκπαιδευμένο να εργάζεται με ηλικιωμένους και ομάδες άσκησης σχεδιασμένες να προωθούν την κοινωνική αλληλεπίδραση και την αμοιβαία υποστήριξη, αποτελεί παράδειγμα υποστηρικτικού περιβάλλοντος.
Για τη δημιουργία υποστηρικτικών περιβαλλόντων, είναι σημαντικό οι χώροι άσκησης να είναι προσβάσιμοι, ασφαλείς και φιλικοί προς τους ηλικιωμένους. Η ύπαρξη εκπαιδευμένου προσωπικού για τη συνεργασία με αυτόν τον πληθυσμό, καθώς και η προώθηση της κοινωνικοποίησης και της υποστήριξης από ομοτίμους, μπορεί να είναι το κλειδί για τη μεγιστοποίηση των κινήτρων και της μακροπρόθεσμης συνέπειας.
Περισσότερες πληροφορίες στο κεφάλαιο 6 "Κοινωνική σύνδεση και δυναμική της ομάδας στον αθλητισμό των ηλικιωμένων"